Patrick D. Hsu จากมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์ ผู้เขียนบทความฉบับแรกที่เกี่ยวข้อง และเพื่อนร่วมงานและผู้ร่วมงาน ได้พัฒนาเทคโนโลยีที่ใช้รีคอมบิเนสที่ตั้งโปรแกรมได้สำหรับการแก้ไขยีน โดยรีคอมบิเนสเหล่านี้ได้รับคำแนะนำจาก RNA ซึ่งทำหน้าที่เป็น "สะพาน" เพื่อเป็นแนวทางในการรวมตัวกันใหม่ไปยังไซต์เป้าหมายและส่งเสริมการแก้ไขที่เลือกไว้ล่วงหน้า

RNA "สะพาน" นี้ประกอบด้วยบริเวณที่ระบุลำดับ DNA ของผู้บริจาคและอีกบริเวณหนึ่งที่ระบุตำแหน่งการแทรกจีโนม ทั้งสองบริเวณสามารถจดจำและผูกลำดับ DNA หรือการแทรกที่แตกต่างกันผ่านไซต์การเขียนโปรแกรมใหม่อิสระ กลไกทั่วไปสำหรับการจัดเรียง DNA ประเภทต่างๆ RNA แบบ "บริดจ์" นี้ปรับเปลี่ยนได้ง่ายกว่าเทคนิคการแก้ไขยีนที่มีอยู่โดยใช้รีคอมบิเนสแบบเดิมๆ ซึ่งจำเป็นต้องใช้ตำแหน่งการจับโปรตีน-DNA ที่ซับซ้อนมากขึ้น